Een burn-out is een term voor het gevoel dat je opgebrand bent en geen energie en motivatie meer hebt in je dagelijkse bezigheden.

Wanneer je te lang last hebt van stress en je hier niet meer van kunt herstellen loop je risico op het krijgen van een burn-out. Wanneer je bijvoorbeeld een te hoge werkdruk ervaart door werk of school of wanneer je zorg draagt voor een familielid of vriend en je hierdoor langdurig te veel stress ervaart is de kans groter dat je een burn-out krijgt.

Wanneer je klachten krijgt waardoor je niet je normale dagelijkse bezigheden goed of ‘normaal’ kan uitvoeren. Spreken we van overspanning.

Als dit gevoel en de klachten langer dan een half jaar aanhouden en je voelt je hierbij uitgeput (opgebrand), dan spreken we van een burn-out.

Een huisarts kan vaststellen of je een burn-out hebt. Dit kan de huisarts herleiden uit één of meerdere gesprekken met jou. Ook informatie van familie, vrienden of werkgever is hierbij nuttig. Soms kan een huisarts je een vragenlijst laten invullen. Dit helpt ook mee om vast te stellen of je kampt met een burn-out.

Je kunt met een burn-out terecht met de huisarts, een psycholoog of een praktijkondersteuner. De huisarts of praktijkondersteuner verwijst ook vaker door naar een psycholoog voor een passende behandeling. Deze behandeling richt zich meestal op de manier waarop je met spanning om kunt gaan.

Bij een burn-out worden bij speciale gevallen medicijnen voorgeschreven door de huisarts of bedrijfsarts. Psychologen, als de burn-out coach, kunnen geen medicijnen voorschrijven. Het is in de meeste gevallen niet nodig om medicijnen te gebruiken bij een burn-out, omdat met de juiste sturing, een burn-out ook opgelost kan worden.

Het herstellen van een burn-out verschilt per persoon. Er zijn veel variabelen die invloed hebben op de lengte van de herstelperiode. In de meeste gevallen duurt het een aantal maanden tot ongeveer een jaar, maar een burn-out kan ook langer of korter aanhouden. Wanneer iemand snel aan de bel trekt voor professionele hulp, kan een burn-out sneller getackeld worden en is de herstelperiode korter dan wanneer je hulp uitstelt.

Klachten die passen bij een burn-out komen ook vaak voor bij een depressie. Somerheid, lusteloosheid en schuldgevoelens zijn voorbeelden van deze klachten. Hierdoor is het soms lastig om een burn-out en depressie van elkaar te onderscheiden. Wat het verschil maakt is dat een burn-out ontstaat na langdurige (stress gerelateerde) overbelasting terwijl dit voor een depressie geen aanleiding hoeft te zijn.

Ja, een burn-out kan zich ontwikkelen tot een depressie. Je kunt te maken hebben met een burn-out, omdat je bijvoorbeeld langdurig een te hoge werkdruk ervaart. Wanneer je hier vervolgens meer negatieve gedachten over jezelf bij krijgt of meer somberheid gaat ervaren kan dit betekenen dat je een depressie hebt. Het op tijd inschakelen van hulp bij een burn-out kan dit voorkomen.

Een burn-out bestaat uit een aantal symptomen die vaak samen tot een burn-out leiden. Een aantal van deze symptomen zijn: vermoeidheid, ernstig twijfelen, ongelukkig voelen, piekeren en slecht slapen. Van deze symptomen wordt vermoeidheid over het algemeen door veel mensen met een burn-out ervaren. Daarnaast zijn cognitieve symptomen zoals concentratie en geheugenproblemen en fysieke symptomen zoals hoofdpijn, spierpijn en hartkloppingen vaker aanleiding voor een burn-out.

Een burn-out gaat niet voorbij door enkel rust te pakken en thuis te blijven. Je moet actief aan de slag om op een andere manier te leren functioneren en voor je zelf te zorgen. Psychologische zorg leert je hier mee omgaan zodat je allereerst herstelt van een burn-out maar net zo belangrijk, je leert hoe je stresssignalen kunt herkennen zodat een nieuwe burn-out voorkomen kan worden. Daarnaast maakt een gezonde levensstijl je weerbaarder tegen stress.